آنچه می‌خوانید بخشی از
کتاب عوامل ورود به عالم بقیة الهی
از اصغر طاهرزاده است.
شخصی از حضرت صادق پرسید:
آیا می توان به حضرت قائم(عج) با عنوان امیرالمؤمنین سلام داد؟
حضرت فرمودند: «لَا ذَلِكَ اسْمٌ سَمَّاهُ اللَّهُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ لَایُسَمَّى بِهِ أَحَدٌ قَبْلَهُ وَ لَا بَعْدَهُ إِلَّا كَافِرٌ قَالَ فَكَیْفَ نُسَلِّمُ عَلَیْهِ قَالَ تَقُولُ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا بَقِیَّةَ اللَّهِ قَالَ ثُمَّ قَرَأَ جَعْفَرٌ(ع) بقیت‌الله خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِین»
نه، این اسمی است که خداوند به «امیرالمؤمنین علی» داده است و هیچ کس به آن اسم نامیده نشده – چه در قبل و چه در بعد- مگر آن که کافر است.
پرسید به هنگام سلام به او چه بگوئیم؟
حضرت فرمودند: بگویید «اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا بَقِیةَ اللّه»
سپس حضرت این آیه را خواندند «بَقِیَّةُ اللّهِ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُؤْمِنِینَ» آنچه از خدا باقی است برای شما بهتر است.
قرآن در آیهی 86 سورهی هود(ع) از قول حضرت شعیب(ع) آورده که حضرت به مردم میفرمودند: یك بقیت‌اللهی هست كه همهی شما باید آن را داشته باشید و آن برای شما بهتر است از این كه به منافع غیر شرعی دل ببندید. به یک معنی حضرت شعیب(ع) به مردم فرمودند: باید حالِ شما حالِ بقیت‌اللهی شود.
آن حال دارای یك حقیقت متعالی است که همان مقام صاحب الأمر یا انسان كامل است كه جانِ جانِ همه ی انسانها است.
حضرت شعیب(ع) به مردم فرمودند: چرا گران میفروشید؟ چرا ظلم میكنید؟ «وَلا تَعْثَو فِی الْاَرضِ» در روی زمین سر كشی نكنید، «بَقِیَّةُ الله خَیْرٌ لَكُم» آن چه از خدا باقی است برای شما بهتر است، کافی است در امور خود نظر به خدا داشته باشید تا بقیت‌الله نصیب شما شود که آن بهتر است از سودی که در ازای گرانفروشی میبرید. جملهی «بَقِیَّةُ الله خَیْرٌ لَكُم» خبر از آن میدهد که در کلیهی امور میتوان متوجه حقیقتی شد که آن بقیت‌الله است و ارتباط با آن بهترین نتیجه را برای انسان در بر خواهد داشت. «بقیت‌الله» را باید به معنی چیزی گرفت که خداوند در هر امر الهی برای انسان نگه می دارد و از این جهت بر حضرت صاحب الأمر(عج) اطلاق میشود که خداوند او را نگه داشته تا امر هدایت بشریت را به انتهایِ بلوغ خود برساند.
حضرت صادق(ع) در رابطه با قیام حضرت قائم(عج) میفرمایند:
«فَإذَا خَرَجَ أَسْنَدَ ظَهْرَهُ إِلَى الْكَعْبَةِ وَ اجْتَمَعَ إِلَیْهِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا فَأَوَّلُ مَا یَنْطِقُ بِهِ هَذِهِ الْآیَةُ «بقیت‌الله خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»
ثُمَّ یَقُولُ أَنَا بَقِیَّةُ اللَّهِ وَ خَلِیفَتُهُ وَ حُجَّتُهُ عَلَیْكُمْ فَلَا یُسَلِّمُ عَلَیْهِ مُسَلِّمٌ إِلَّا قَالَ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا بَقِیَّةَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ فَإِذَا اجْتَمَعَ لَهُ الْعَقْدُ عَشَرَةَ آلَافِ رَجُلٍ فَلَا یَبْقَى فِی الْأَرْضِ مَعْبُودٌ دُونَ اللَّهِ مِنْ صَنَمٍ وَ لَا وَثَنٍ إِلَّا وَقَعَتْ فِیهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَ ذَلِكَ بَعْدَ غَیْبَةٍ طَوِیلَةٍ لِیَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ یُطِیعُهُ بِالْغَیْبِ وَ یُؤْمِنُ بِه»
حضرت مهدی(عج) در هنگام قیام پشت خود را به كعبه میگذارد و 313 نفر یاران مخصوصش پیرامون او اجتماع میكنند پس در اولین سخن این آیه را میخواند که: «بقیت‌الله خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ».
سپس میگوید: من بقیت‌الله و خلیفه و حجت او در میان شما هستم، در این هنگام مسلمین بر وى به عنوان «بقیت‌الله» سلام خواهند كرد، چون ده هزار نفر گرد وى اجتماع كنند (پرچم خود را بلند میكند و دعوت خود را علنى مینماید)، پس در روى زمین هیچ بتی نمیماند مگر این که در آن آتش میافتد و میسوزد، و این خروج بعد از غیبتی طولانى خواهد بود تا خداوند بندگان خود را در ایمان به غیبت آزمایش كند. با دقت در این روایات و روایت دیگری که مصداق بقیت‌الله را حضرت مهدی(عج) میداند روشن میشود که ظاهر معنی سخن حضرت شعیب(ع) این است كه ماوراء طلب دنیا و سودجویی دنیایی، بقیت‌الله و آن چیزی که خداوند برای شما باقی گذارده بهتر است، ولی باطن این آیه معارف عمیقی را در بر دارد حاکی از آن که بقیت‌اللهی در عالم هست كه خداوند او را برای شما نگه داشته و او برای شما بهتر است از این که به چیز دیگری فکر کنید، توجه خود را به بقای الهی بیندازید كه فوق دنیا و دنیاطلبی است. برای اهل دنیا اگر هم چیزی بماند در حدّ دنیا است، ولی یك حال و بقایی هست که فوق حالِ دنیاداری است. آن حال، حالِ باقی بودن با حق است. می فرماید: حال باقی بودن با حق که خداوند برای شما نگه داشته برای شما بهتر است از باقی بودن با نان و آب و شهوت.
با دقت در آیهی مورد بحث که حضرت شعیب(ع) بیان فرمودهاند معلوم میشود هر كدام از ما یك حال و مقام بقیت‌اللهی داریم که فساد و حبّ دنیا و تجاوز به مردم، آن عالَم را از ما گرفته و باید به سراغش برویم و آن محقق نمی شود مگر آن که از چیزهایی كه از آن «حال» و «مقام» محروممان كرده فاصله بگیریم. ابتدا باید متوجه باشیم چنین عالَمی در ما هست وگرنه حضرت شعیب(ع) نمیفرمودند: «بقیت‌الله خَیْرٌ لَكُمْ»[26] آن چیزی که خدا برایتان نگه داشته برای شما بهتر است. پس اگر بتوانیم نظر خود را به آن بیندازیم آن را مییابیم. برای این كه آن حال را در خود پیدا كنیم، باید ابتدا خود را و حقیقت انسانی خود را بیابیم، در آن حال متوجه میشویم مقام بقیت‌اللهی كه در ما هست یك جنبهی مطلق دارد كه مقام حضرت صاحب الأمر(عج) است و همهی احوالات بقیت‌اللهی ما به او برمیگردد و اوست که در واقع به طور کامل در مقام بقاءِ به حق است.
بریده‌ای از کتاب عوامل ورود به عوالم بقیت اللهی – اصغر طاهرزاده