یک پسربچه ی کلاس اولی، «همه چیزفروشی مراکش» را در تابستان سال 1403 راه اندازی کرد و در پیاده روی خیابان گیشای تهران، مشغول فروش دوغ و شکلات شد. هدف از راه اندازی مراکش این بود که بتواند با سود کسب و کارش یک عدد ماشین اسباب بازی فلزی و چندتا چیزِ دیگر بخرد. او پس از چندروز به تمام اهداف خود رسید و تصمیم گرفت مراکش را بفروشد.
چند روز بعد، در یک جلسه ی بدون تشریفات، اعضای هیئت مدیره ی شرکت ابر، مراکش را به قیمتِ 700 هزارتومان از پسربچه خریداری نمودند. در روند واگذاری، مشخص شد که تنها ما ایرانی ها به کشور مراکش می گوییم مراکش!
البته این مطلب تأثیری بر معاملات نداشت.
آن پسرک، هم اکنون مشغول راه اندازی و فروش شرکت های مختلف است.
مراکش هم اکنون در حال تلاش برای تبدیل به یک همه چیزفروشی شدن است و محصولاتش را به هرجایی که بتواند می فروشد!
بنای ما بر این است که بخشی از سود این کسب و کار، صرف سفر به کشور مراکش بشود.